ABSTRACT

آن‌چه را پیش رو ١ دارید، بیشتر از این‌که تاریخ رویدادها، ٢ شرح حال‌ها وحتی رونویس نقدها و انبوه ٣ نوشته‌های خود نویسنده باشد، یک جوهره ٤ نگاشت است. این امر، البته با رعایت شکل کرونولوژیک یعنی ترتیب زمانی رخدادهای مهم و مؤثر -سامان یافته- ٥ با یک پرسش آغاز شده است که تصویرسازی، انتقال حرکت، احساس، اندیشه و امر واقع به مدد ٦ فن فیلمبرداری، چه مراحلی را پیموده، ٧ و زیبایی در هر دوران دارای کدام معناها بوده است؟ نخستین فرض نوشته‌ی حاضر این است که تاریخ سینمای ما چیزی جز یک توسعه‌ی تدریجی و تکثر ٨ در اندیشه و دریافته‌ی زیبایی نیست و فرض دوم این است که سینما در ایران، همواره تحت تأثیر ساخت سیاسی و اجتماعی بوده ولی از حالت ناظر، به منتقد، آواگر، شاعر و پیشرو، تبدیل شده، این تمایل وجود دارد که تأثیرپذیری مذکور به نفع سینما به عنوان هنر، گسسته شود ٩ و یا تقلیل یابد ١٠ که هیچ کدام در تاریخ هنر و نقد آن، بی‌سابقه نیست.