ABSTRACT
Over the past 170 years, American psychiatry has progressively asserted its authority over a larger segment of the American population. From the mid-1800s to the end of World War II, psychiatry had authority over the asylum population, which markedly increased in the first half of the twentieth century due to the influence of eugenics, an ideology that argued the ‘mentally ill’ had to be segregated from society. After the war, American psychiatry adopted Freudian conceptions of mental disorders, which enabled it to begin treating people in the community who were ‘neurotic’ in some way, which dramatically expanded its influence in society. Then, in the 1970s, when many in American society were questioning psychiatry’s legitimacy as a branch of medicine, the American Psychiatric Association (APA) responded by adopting a disease model for diagnosing mental disorders, which it set forth in the third edition of its Diagnostic and Statistical Manual. There were no scientific discoveries that led to this new model, but soon the APA was informing the American public that mental disorders were diseases of the brain, and that psychiatric drugs helped fix those diseases, ‘like insulin for diabetes.’ The APA, in concert with pharmaceutical companies, has successfully exported this belief system to much of the developed world. In order to break free of this ‘therapeutic state,’ the public needs to understand the history of how it came to be, and see the social injury it has caused.
9Innerhalb der letzten 170 Jahre konnte die amerikanische Psychiatrie ihren Einfluss auf immer breitere Teile der amerikanischen Bevölkerung ausweiten. Von Mitte des 18. Jahrhunderts bis zum Ende des Zweiten Weltkriegs war die Psychiatrie vor allem für Asylsuchende zuständig. Der Einflussbereich konnte jedoch in der ersten Hälfte des 20. Jahrhunderts, durch die zunehmende Popularität der Eugenik-Ideologie, und deren Ziel, psychisch Kranke von der Gesellschaft auszuschließen, noch mal deutlich ausgeweitet werden. Nach dem Krieg übernahm die amerikanische Psychiatrie dann einige Konzepte der Freudschen Psychoanalyse, die es ihr ermöglichte, Personen, die in gewisser Weise “neurotisch waren, innerhalb des Gemeinwesens zu behandeln. Dies dehnte den Einflussbereich innerhalb der Gesellschaft massiv aus. In den 1970ern schließlich, als viele Amerikaner die Legitimität der Psychiatrie als einen Zweig der Medizin infrage stellten, führte die amerikanische Psychiatrievereinigung (APA) ein Modell ein, um psychische Krankheiten zu diagnostizieren. Dieses Diagnosemodell wurde in die damals dritte Auflage des diagnostischen und statistischen Leitfadens für psychische Störungen aufgenommen. Es gab keinerlei wissenschaftliche Untersuchungen, die dieses neue Modell stützten. Dennoch ging die APA relativ bald dazu über, die amerikanische Öffentlichkeit darüber in Kenntnis zu setzen, dass psychische Störungen Krankheiten des Gehirns sind, und dass Psychopharmaka helfen, dieses Leiden zu beheben – gleichsam wie “Insulin für Diabetiker“. Die APA hat diesen Glauben, im Zusammenspiel mit der Pharmaindustrie, erfolgreich in weiten Teilen der Welt verbreitet. Um diese “Therapiegesellschaft“ zu überwinden, muss die Öffentlichkeit die Entstehungsgeschichte verstehen, muss gezeigt werden, wie es dazu kam und welchen gesellschaftlichen Schaden es angerichtet hat.
10En los últimos ciento setenta años la psiquiatría americana ha reafirmado progresivamente su autoridad sobre una gran parte de la población americana. Desde mediados de 1800 hasta el final de la segunda guerra mundial, la psiquiatría tuvo autoridad sobre los pacientes recluidos en asilos, la cual aumentó mucho durante la primera mitad del siglo XX debido a la influencia de la eugenesia, una ideología que proponía que las personas mentalmente enfermas debían ser segregadas de la sociedad. Después de la guerra, la psiquiatría americana adoptó las concepciones freudianas acerca de los trastornos mentales, lo cual le permitió comenzar a tratar en la comunidad las personas que eran ‘’neuróticas’’ de alguna manera, esto extendió dramáticamente su influencia en la sociedad. Luego, en los años setenta, cuando muchos dentro de la sociedad americana cuestionaban la legitimidad de la psiquiatría como una rama de la medicina, la Asociación Psiquiátrica Americana (APA) respondió adoptando un modelo de enfermedad para diagnosticar los trastornos mentales, el cual salió a la luz en la tercera edición de su llamado Manual de Diagnóstico y Estadísticas (DSM). Ningún descubrimiento científico apoyó este nuevo modelo, pero muy pronto la APA informó al público americano que los trastornos mentales eran enfermedades del cerebro y que las drogas psiquiátricas ayudaban a mejorarlos ‘’tal como lo hacía la insulina con la diabetes’. La APA, en coordinación con las compañías farmacéuticas, ha exportado exitosamente este sistema de creencias hacia la mayor parte del mundo. Para liberarnos de este ‘’estado terapéutico’’, el público necesita conocer y entender la historia de lo que ha sucedido y ver realmente el gran daño social que ha causado.
Nel corso degli ultimi 170 anni, la psichiatria americana ha progressivamente affermato la sua autorità su un ampio sezione della popolazione americana. Dalla metà del 1800 fino alla fine della seconda guerra mondiale, la psichiatria aveva potere sulla popolazione protetta, esso è notevolmente aumentato nella prima metà del 20° secolo a causa dell'influenza dell’eugenetica, un'ideologia che ha sostenuto che il “malato di mente” dovesse essere segregato dalla società. Dopo la guerra, la psichiatria americana ha adottato i concetti freudiani relativi ai disturbi mentali, il che le ha consentito di iniziare a trattare soggetti in qualche modo “nevrotici” nella comunità, e che ha ampliato notevolmente la sua influenza nella società. Successivamente, nel 1970, quando molti nella società americana si stavano interrogando circa la legittimità della psichiatria come branca della medicina, l'American Psychiatric Association (APA) ha reagito adottando un modello per la diagnosi dei disturbi mentali, che è esposto nella terza edizione del Diagnostic and Statistical Manual (DSM). Non sono state le scoperte scientifiche a portare a questo modello, piuttosto l'APA ha istruito l'opinione pubblica americana sui disordini mentali considerati malattie del cervello e curabili con i farmaci così “come l'insulina per il diabete”. L'APA, in concerto con le aziende farmaceutiche, ha esportato con successo questo sistema di credenze a buona parte del mondo sviluppato. Per liberarsi di questo “stato terapeutico”, il pubblico ha bisogno di comprendere la storia di quanto è avvenuto e vederne il danno sociale causato.
11Au cours des 170 dernières années, la psychiatrie américaine a progressivement assis son autorité sur un large segment de la population américaine. Depuis le milieu du 19ieme siècle jusqu’à la fin de la deuxième guerre mondiale, la psychiatrie avait autorité sur la population asilaire, qui a augmenté de manière significative dans la première moitié du 20ieme siècle sous l’influence de l’eugénisme, une idéologie prônant que les ‘malades mentaux ‘devaient être tenus à l’écart de la société. Après la guerre, la psychiatrie américaine adopta les conceptions freudiennes de désordres mentaux, ce qui lui permit de traiter les gens en ambulatoire qui étaient ‘névrosés’ d’une certaine manière, ce qui favorisa l’expansion de son influence dans la société. Puis, dans les années 70, alors que beaucoup dans la société américaine questionnaient la légitimité de la psychiatrie en tant que branche de la médecine, l’Association Américaine de Psychiatrie (APA) répondit en adoptant un modèle de la maladie pour diagnostiquer les désordres psychiques, énoncés dans la troisième édition de son DSM (Diagnostic and Statistical Manual). Il n’y avait pas eu de découvertes scientifiques conduisant à la mise en place de ce nouveau modèle, mais bientôt l’APA informait le public américain que les maladies mentales étaient des maladies du cerveau et que les drogues psychiatriques soignaient ces maladies, ‘comme l’insuline le diabète’. L’APA, de concert avec les compagnies pharmaceutiques, a exporté avec succès ce système de croyance vers la plupart du monde développé. Pour se libérer de cet ‘Etat thérapeutique’ le public doit comprendre l’histoire de son émergence et réaliser le préjudice social causé.
12Κατά τα τελευταία 170 χρόνια, η αμερικανική ψυχιατρική έχει κυριαρχήσει σταδιακά σε ένα μεγάλο τμήμα του αμερικανικού πληθυσμού. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1800 μέχρι το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η ψυχιατρική ασκούσε εξουσία στον πληθυσμό των ασύλων, ο οποίος αυξήθηκε σημαντικά κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, λόγω της επίδρασης της ευγονικής, μιας ιδεολογίας που υποστήριζε ότι οι «ψυχικά ασθενείς» έπρεπε να απομονώνονται από την υπόλοιπη κοινωνία. Μετά τον πόλεμο, η αμερικανική ψυχιατρική υιοθέτησε τη φροϋδική αντίληψη για τις ψυχικές διαταραχές, κάτι που της επέτρεψε να ξεκινήσει να θεραπεύει ανθρώπους στην κοινότητα που ήταν «νευρωτικοί», κατά κάποιο τρόπο, ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό δραματικά την επιρροή που είχε στην κοινωνία. Στη συνέχεια, στη δεκαετία του 1970, όταν πολλοί στην αμερικανική κοινωνία αμφισβητούσαν τη νομιμότητα της ψυχιατρικής ως κλάδου της ιατρικής, η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία (APA) αντέδρασε υιοθετώντας ένα ιατρικό μοντέλο που βασίζεται στην έννοια της νόσου για τη διάγνωση ψυχικών διαταραχών, το οποίο διατυπώθηκε στην τρίτη έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου (DSM). Παρόλο που δεν υπήρξαν επιστημονικές ανακαλύψεις που οδήγησαν σε αυτό το νέο μοντέλο, η APA σύντομα διέδωσε την πληροφορία στην αμερικανική κοινή γνώμη ότι οι ψυχικές διαταραχές είναι ασθένειες του εγκεφάλου, και ότι τα ψυχιατρικά φάρμακα βοηθούν στην καταπολέμησή τους, «όπως η ινσουλίνη για τον διαβήτη». Η APA, σε συνεργασία με τις φαρμακευτικές εταιρείες, έχει προωθήσει με επιτυχία αυτό το σύστημα πεποιθήσεων σε ένα μεγάλο μέρος του ανεπτυγμένου κόσμου. Προκειμένου να απελευθερωθεί από αυτή τη «θεραπευτικό κράτος», το κοινό χρειάζεται να κατανοήσει την ιστορία της πορείας της μέχρι σήμερα, και να αναγνωρίσει τη βλάβη σε κοινωνικό επίπεδο που έχει προκαλέσει.
