ABSTRACT
This essay is in part a response to a cluster of papers from the conference in Norway. Utilising these as a springboard to expand certain ideas, some latent, some more manifest in the papers, regarding the history and the terrain concerning the mental health issues in our culture. Fundamentally, this proposes that there is an unrelenting tension between two polarities: one reactionary and authoritarian, fixated on a concern with outcomes, propped up by closed systems of thought, managerial, habitually linked to adaptation and conformity; the other more romantically seen as revolutionary, unhandcuffing madness from mental illness, facilitating more expansive, freewheeling possibilities within all our lives. Much of this pays tribute to some of the major figures in the history of ‘anti-psychiatry’ (Basaglia, Cooper and Laing), with the costs involved, and goes on to trace out the genesis and consequences of the two predominant ‘clouds’ permeating our world, the paranoid and the digital … all converging on a naturalisation of our culture of surveillance, and an insistence on control. Otherwise known as a culture of fear.
112Dieser Essay ist teilweise eine Erwiderung auf einige Artikel der Konferenz in Norwegen. Ausgehend von diesen sollen, mehr oder weniger latente bzw. manifeste, Ideen in den Artikeln mit Blick auf Geschichte und ‘Terrain‘ psychischer Gesundheitsthemen in unserer Kultur weiterverfolgt und -entwickelt werden. Im Grunde ist damit eine dauerhafte Spannung zwischen zwei Polen intendiert: eine reaktionäre und autoritäre, fixiert auf Sorgen um Ergebnisse. Unterstützt von geschlossenen Gedankensystemen, managerhaftes Verhalten, habituell verbunden zu Adaption und Konformität. Die andere, mehr romantische, revolutionär verstandene, ungezügeltem Wahnsinn durch psychische Krankheiten, welches weitreichendere und lockere Möglichkeiten für alle von uns ermöglicht. Vieles davon zollt einigen der Hauptfiguren in der Geschichte der ‘Anti-Psychiatrie‘ Anerkennung (Basaglia, Cooper and Laing) – den Folgen inklusive. Es führt uns weiter zur Entstehung und den gegenwärtig sich abzeichnenden Konsequenzen zweier “Schatten“, die unsere Welt durchdringen – der Paranoidität und dem Digitalen. Alles kulminiert in einer Naturalisierung unserer Kultur hinsichtlich Überwachung und dem Beharren auf Kontrolle. Besser bekannt als Kultur der Angst.
Este artículo es en parte una respuesta a un conjunto de ponencias presentadas en una conferencia en Noruega, utilizándolos como trampolín para expandir ciertas ideas, algunas latentes, otras expresadas en ellos, en relación con la historia y los aspectos concernientes a la salud mental en nuestra cultura. Básicamente se ha propuesto que existe una tensión constante entre dos polaridades: una reaccionaria y autoritaria sólamente preocupada en obtener resultados, apoyada en esquemas de pensamiento rígidos, gerencial, habitualmente asociada con adaptación y conformidad; otra, románticamente vista como como revolucionaria, que trata de liberar los problemas de salud mental de los rótulos impuestos por la sociedad y que facilita una mayor expansión y liberación de las posibilidades en nuestras vidas. Gran parte de esta posición reconoce el valor del trabajo de grandes figuras de la ‘’anti-psiquiatría’’ (Basaglia, Cooper, Laing) con su implícito costo, y sigue el rastro del origen y las consecuencias de las dos ‘’nubes ‘’ que ensombrecen nuestro mundo: la paranoide y la digital, y que convergen en una naturalización de nuestra cultura de vigilancia y en la insistencia en el control, de otra manera, la conocida como la cultura del miedo.
113Questo contributo è, in parte, risposta ad un insieme di interventi della conferenza tenutasi in Norvegia. Essi sono utilizzati come “trampolino di lancio’ per ampliare idee, alcune latenti, altre più esplicite, pertinenti ciò che attiene l’ambito e la storia dei problemi di salute mentale nella nostra cultura. Fondamentalmente si avanza l’idea che ci sia una tensione incessante tra due polarità: una reazionaria e autoritaria, bloccata alla preoccupazione degli esiti, sostenuta da sistemi di pensiero chiusi, manageriali, normalmente fermi all'adattamento e alla conformità; l'altra più romanticamente vista come rivoluzionaria, che ‘toglie le manette’ alla follia imprigionata dalla malattia mentale, consentendo maggior ampiezza e libertà alle nostre esperienze di vita. Molto di ciò rende omaggio ad alcune delle figure più importanti nella storia dell’antipsichiatria (Basaglia, Cooper e Laing), con i ‘costi’ da essa implicati, e prosegue tracciando la genesi e le conseguenze delle due 'nuvole' predominanti che permeano il nostro mondo, il paranoico e il digitale ... tutti concordi sulla naturalizzazione dell’attuale cultura alla sorveglianza e sull'insistenza sul controllo. Altrimenti nota come una cultura della paura.
Cet article est en partie une réponse à une série d'articles issus d'une conférence en Norvège. Ils sont utilisés comme tremplin pour développer des idées, certaines latentes, d'autres plus manifestes exprimées dans ces articles concernant l'histoire et le champ des problèmes de santé mentale dans notre culture. Il est avancé qu'il existe une tension fondamentale et incessante entre deux polarités : l'une réactionnaire et autoritaire obnubilée par les résultats, sous tendue par des systèmes de pensée fermés, managériaux, généralement liés à l'adaptation et à la conformité ; et l'autre considérée de manière plus romantique comme révolutionnaire, déliant la folie de la santé mentale, offrant des possibilités plus grandes, pour mener nos vies en roue libre en quelque sorte. Beaucoup de ceci rend hommage à quelques une des figures majeures de l'histoire de l'anti psychiatrie (Basaglia, Cooper et Laing) avec ce que cela implique et retrace la genèse et les conséquences des deux nuages qui assombrissent notre monde: le paranoïde et le digital… Les deux convergeant vers une banalisation de notre culture de la surveillance et de l'insistance du contrôle, autrement connue comme culture de la peur.
114Το παρόν άρθρο αποτελεί εν μέρει απάντηση σε μια σειρά δημοσιεύσεων από το συνέδριο στη Νορβηγία. Χρησιμοποιεί αυτές ως εφαλτήριο για την επέκταση ορισμένων ιδεών στα άρθρα, κάποιες άδηλες, κάποιες περισσότερο έκδηλες, σχετικά με την ιστορία και το πεδίο της ψυχικής υγείας στον πολιτισμό μας. Βασικά στο παρόν άρθρο προτείνεται ότι το πεδίο χαρακτηρίζεται από μια συνεχή ένταση ανάμεσα σε δύο πόλους: έναν αντιδραστικό και αυταρχικό, προσαρμοσμένο σε μια ενασχόληση με τα αποτελέσματα, που στηρίζεται σε κλειστά συστήματα σκέψης, λειτουργεί διαχειριστικά και συνήθως συνδέεται με την προσαρμογή και τη συμμόρφωση. Ο άλλος πόλος θεωρείται πιο ρομαντικός και επαναστατικός, ότι απελευθερώνει την τρέλα από τις ψυχικές ασθένειες και ότι διευκολύνει την ανάπτυξη των δυνατοτήτων στη ζωή όλων μας. Για πολλά από αυτά οφείλουμε φόρο τιμής σε κάποιες από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στην ιστορία της «αντι-ψυχιατρικής» (Basaglia, Cooper και Laing), με όλο το κόστος που εμπεριέχεται, και συνεχίζεται ο δρόμος προς τη γένεση και τις συνέπειες των δύο κυρίαρχων «σύννεφων» που επισκιάζουν τον κόσμο μας, το παρανοϊκό και το ψηφιακό ... όλα συγκλίνουν στην αποδοχή, στον πολιτισμό της επιτήρησης και της επιμονής για έλεγχο. Διαφορετικά γνωστή ως μια κουλτούρα φόβου.
