ABSTRACT
Amerika heeft zich, net als alle andere naties, gedefinieerd door verhalen over zichzelf en zijn ‘anderen’ te vertellen. Nu, in de nasleep van de wereldoorlogen en de Koude Oorlog, begint Amerika de verborgen verdeeldheden binnen de eigen nationale staat opnieuw te ontdekken en het reageert daarop door nieuwe vertellingen over de vreemde ‘ander’ te bedenken. Hoe buitenaardser die ‘ander’ is, hoe beter. De postmoderne paranoia met betrekking tot vreemdelingen, die uiteenloopt van kaskrakers uit Hollywood, dwangvoorstellingen en cybergames op Internet tot Reaganeske fantasieën over Star Wars, staat niet op zichzelf. Zij is, geloof ik, een kenmerkend symptoom van een toenemende millenniumhysterie: een symptoom dat verband houdt met de huidige golf van identiteitsvragen: Wie zijn wij? Wat is onze natie?
