ABSTRACT
Ήταν κάποτε ένας φτωχός άνθρωπος, που τον έλεγαν Γιάννη, κι είχε τη γυναίκα του κι ένα παιδί δέκα χρονών. Δούλευε ο άνθρωπος κάθε µέρα από το πρωί ως το βράδυ, αλλά δεν έβγαζε τίποτε. Μόλις και µετά βίας 2 έφερνε ψωµί στη φαµελιά 3 του. Μια µέρα ο Γιάννης λέει στη γυναίκα του:
